ludzi są sednem filmu. Są jego nerwem. Jego komponent emocjonalny skierowany jest do serca widzów. Odmieniają umysł” 16. Jej zdaniem wielka konfrontacja dwóch
W zaproponowanym poleceniu nie ma metafor czy zawiłego cytatu. Jego istotą jest przedstawienie poglądów twórców oświeceniowych na temat człowieka i świata. Nie kładź więc nacisku na biografie pisarzy czy przedstawienie przygód bohaterów ich utworów! Na początek wybierz dzieła, które należałoby wykorzystać. Pamiętaj, że ich lista nie zależy tylko od ambicji Twojego nauczyciela! Samodzielnie poszukaj ciekawych tekstów spoza kanonu lektur. Refleksje o świecie i naturze człowieka w utworach pisarzy oświecenia europejskiego Forma pracy Nie bój się zrezygnować z rozprawki, jeśli tylko masz ciekawy pomysł na inną formę. Co myślisz np. o napisaniu dyskusji oświeceniowych twórców na temat państwa i narodu? Ważne: pamiętaj, że forma musi harmonizować z treścią. Ważne dzieła • Kandyd, czyli Optymizm oraz Traktat o tolerancji Woltera • Kubuś Fatalista i jego pan Denisa Diderota • Nowa Heloiza Jeana Jacques’a Rousseau, ewentualnie także jego Zasady umowy społecznej • Co to jest oświecenie? Immanuela Kanta Chcesz, żeby praca była ciekawsza? Dodaj • Przypadki Robinsona Crusoe Daniela Defoe • Podróże Guliwera Jonathana Swifta • Niebezpieczne związki Choderlosa de Laclos Pamiętaj! Dzieła pisarzy nie powstają w życiowej próżni. Zawarte w literaturze refleksje na temat świata i człowieka są związane np. z filozofią epoki, wydarzeniami historycznymi. Wykorzystaj te konteksty – praca będzie dużo ciekawsza! Pisząc o poglądach oświeceniowych twórców, nie zapomnij więc o takich pojęciach jak racjonalizm, empiryzm, utylitaryzm, krytycyzm. Uwaga! Nie unikaj tego wszystkiego, co może ożywić styl Twojej pracy: cytatów, pytań, powtórzeń (ale celowo zastosowanych, nie tych wynikających z językowego niechlujstwa!). Ułóż pracę na przykład tak • Wstęp – zestaw pytań • Jak pisarze oświecenia krytykują rzeczywistość? • Co sądzą o istocie ludzkiej? • Gdzie szukają sensu życia? • Co piszą o ludzkim losie • Zakończenie – podsumowanie wniosków Dodaj Refleksję nad aktualnością przedstawionych poglądów. Czy ocena współczesnego świata mogłaby być podobna? Czy o ludziach można by dzisiaj powiedzieć to samo, co mówili Wolter czy Rousseau? Być może, dziś jeszcze wyraźniej widać okrucieństwo świata i skażenie ludzkiej natury przez cywilizację. Jak zacząć? Oto jedna z możliwych propozycji – wstęp „poszukujący”, w którym zawarte są ważne pytania: • Jaki jest człowiek? • Z natury zły czy dobry? • Zależny od świata czy kształtujący go zgodnie ze swoją wolą? Te pytania nurtują pisarzy i filozofów od czasów najdawniejszych. Twórcy oświecenia nie byli w tym względzie wyjątkiem, zwłaszcza że w tej jasnej, rozumnej epoce znów człowiek stał się głównym przedmiotem zainteresowania. W oświeceniowych utworach można znaleźć wiele refleksji na temat ludzi i stworzonego przez nich świata. Co w rozwinięciu? Najprostsza i najbardziej schematyczna kompozycja takiej pracy: po kolei przedstawić ważne utwory europejskiego oświecenia. Na pewno w ten sposób można zrealizować temat, ale lepiej nie oczekiwać wówczas oceny wyższej niż dostateczna. Dlaczego? Nie uda się zauważyć w tak skonstruowanej pracy bardzo istotnej umiejętności – problematyzowania. Celem wypracowania nie jest przecież ćwiczenie przepisywania notatek z omówionych lektur! Raczej należałoby szukać podobieństw i różnic, zależności między tekstami. Ujęcie problemowe pozwoli także uniknąć łączenia kolejnych cząstek ogranymi sformułowaniami typu: „Kolejnym ważnym utworem jest… Jako następny przykład chcę przywołać…”. O czym pisać w rozwinięciu? Jaki jest świat według Woltera, Rousseau, Swifta, na czym polega krytyczna wizja świata zawarta w powieściach lub powiastkach filozoficznych. Przykłady sformułowań: Na czym polega krytyczny obraz rzeczywistości? „Kandyd” Woltera to powiastka filozoficzna, będąca dyskusją z poglądem Leibniza i podobnych doń optymistów, którzy twierdzą, że „żyjemy na najlepszym z możliwych światów”. Czy rzeczywiście tak jest? Wolter mnoży przykłady ludzkiego okrucieństwa (wojna!), niesprawiedliwości, głupoty. Pokazuje pogoń za pieniędzmi, nietolerancję. Tragedią świata jest brak równości i wzajemnego szacunku. Rodzina nie zezwala na związek Kandyda i Kunegundy, bo jego ród nie jest aż tak starożytny. W takim świecie przegrywają prawdziwe uczucia, zamiast miłości pojawia się pusta, cyniczna gra. Człowiek jest z natury dobry czy zły? Wolter uznałby, że jednak zły. Przecież to właśnie ludzie stworzyli okrutny świat, nie umiejąc zapanować nad własnymi słabościami. „Jesteśmy wszyscy ulepieni ze słabości i błędów” – pisał w „Tolerancji”. Bardzo pesymistyczne spojrzenie na ludzką naturę znajdziemy także w „Podróżach Guliwera”. Jonathan Swift pokazuje ludzkie ograniczenia. Nie umiemy uczyć się ani panować nad sobą. Inaczej widzi ludzi Jean Jacques Rousseau. Człowiek jest z natury dobry, ale demoralizuje go cywilizacja. Także zdaniem Diderota natura ludzka jest dobra – jeśli człowiek jej zaufa, osiągnie szczęście. Jak w świecie pełnym zła odnaleźć sens życia, zachować równowagę psychiczną? Zdaniem Woltera, nie pomogą w tym władza, majątek ani nawet filozofia. Nie pomoże także miłość – Kandyd dostrzeże to, gdy połączy się w końcu z Kunegundą. Jedynym źródłem szczęścia okaże się praca. Powiastkę Woltera kończy wskazówka: „Trzeba uprawiać nasz ogródek”. Jean Jacques Rousseau widzi lekarstwo w powrocie do natury, w prostocie, która jest najważniejszą z ludzkich cnót. Według niego należy kierować się w życiu uczuciami, nie wyłącznie rozumem. Człowiek jest zależny od przeznaczenia czy pozostaje panem własnego losu? Przygody Robinsona Crusoe na bezludnej wyspie są pochwałą ludzkiej przedsiębiorczości i siły przetrwania. Bohater, jedyny ocalony z morskiej katastrofy, miał ze sobą zaledwie nóż i garść ziaren. Nie poddał się jednak. Gdy po latach opuszczał wyspę, umiał już piec chleb, hodował kozy, żył w miarę dostatnio i wygodnie. Robinson to człowiek aktywny, potrafiący podporządkować sobie świat, sprostać nawet najtrudniejszym warunkom. Jak zakończyć? • Podsumowanie przedstawionych wyżej refleksji. Można je zamknąć wnioskiem, że twórcy europejskiego oświecenia zawarli w swych utworach bardzo różne refleksje, prowadzące niekiedy do sprzecznych wniosków. To kolejny dowód, jak trudno ocenić świat i ludzką naturę. Widać jednak, że dominuje rozczarowanie człowiekiem, krytyczny stosunek do rzeczywistości. • Ocena poglądów pisarzy oświeceniowych. Które z refleksji o świecie i naturze człowieka szczególnie do Ciebie przemawiają? Jakie budzą Twój sprzeciw? (Pamiętaj, że taka ocena może się znaleźć także wcześniej, w rozwinięciu!). Subiektywny komentarz do przywoływanych refleksji jest rzeczą bardzo cenną. Dowodzi zaangażowania w omawiany problem. I – co może nawet ważniejsze! – samodzielności sądów. Przykład Bliżej mi do Woltera niż do Leibniza. Nie mogę zgodzić się z tym, iż żyjemy na najlepszym ze światów, choć wiem, co miał na myśli filozof. Tylko – patrząc na to z perspektywy dziejów, można zapytać przekornie – czy to głos optymistyczny czy może raczej pesymistyczny? avg. rating (0% score) - 0 votes
Przykładowa recenzja filmu po angielsku. Oto przykładowa recenzja filmu po angielsku, stworzona zgodnie z opisanymi powyżej zasadami i przy użyciu części spośród wymienionych zwrotów. "Monster Hunter" (2020) is a film adaptation of the series of Capcom games of the same title. Paul W. S. Anderson is responsible for the script and

Działający długo w państwach arabskich dziennikarz opisuje rozczarowanie liberalnych muzułmanów postawą lewicy, która zdradza ich na rzecz ortodoksyjnych wyznawców Koranu. Bazując na artykule z euroislamu Jacek Tabisz przedstawia garść własnych refleksji. O autorze wpisu: Studiował historię sztuki. Jest poetą i muzykiem. Odbył dwie wielkie podróże do Indii, gdzie badał kulturę, również pod kątem ateizmu, oraz indyjską muzykę klasyczną. Te badania zaowocowały między innymi wykładami na Uniwersytecie Wrocławskim z historii klasycznej muzyki indyjskiej, a także licznymi publikacjami i wystąpieniami. . Jacek Tabisz współpracował z reżyserem Zbigniewem Rybczyńskim przy tworzeniu scenariusza jego nowego filmu. Od grudnia 2011 roku był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów, wybranym na trzecią kadencję w latach 2016 - 2018 Jego liczne teksty dostępne są także na portalach i Organizator i uczestnik wielu festiwali i konferencji na tematy świeckości, kultury i sztuki. W 2014 laureat Kryształowego Świecznika publiczności, nagrody wicemarszałek sejmu, Wandy Nowickiej za działania na rzecz świeckiego państwa. W tym samym roku kandydował z list Europa+ Twój Ruch do parlamentu europejskiego. Na videoblogu na kanale YouTube, wzorem anglosaskim, prowadzi pogadanki na temat ateizmu. Twórcze połączenie nauki ze sztuką, promowanie racjonalnego zachwytu nad światem i istnieniem są głównymi celami jego działalności. Jacek Tabisz jest współtwórcą i redaktorem naczelnym Adres mailowy: @

Temat może nawiązać do wydarzeń takich jak rozpoczęcie roku lub zbliżające się święta, może być głosem w debacie publicznej na istotny temat, być powiązany z konkretnym miastem czy jego mieszkańcami. Temat może też wiązać nasze wydarzenie z konkretnym trendem lub szerszym zagadnieniem społecznym. Napisz tytuł i lead.
Podsumowywanie zajęć to… zmora 😉 Ciągle brakuje na nie czasu, a są bardzo ważne, by domknąć lekcję. Wiadomo, że najlepiej zapamiętujemy to, co jest na początku i na końcu zajęć. Warto tę zależność wykorzystywać efektywnie, dzieląc lekcję na kilka części, np. techniką pomodoro (osobny wpis tutaj). My jednak koncentrujemy się na pozyskiwaniu refleksji uczniowskiej. Warto zadbać o to, by zawsze był na nią czas, wprowadzając “przeddzwonek”. Wystarczy poprosić jakiegoś ucznia, by 5-7 minut przed końcem lekcji dał sygnał, że czas na podsumowanie. Można wykorzystać do tego dzwoneczek, ale nie jest to konieczne. Chętni do pilnowania czasu zawsze się znajdą. Techniki pozyskiwania refleksji (propozycje CEO, Centrum Dobrego Wychowania, moich kreatywnych koleżanek Okejek i moje zebrane w całość i czasem spersonalizowane, czyli w nieco innej wersji niż w oryginale): 1. Niedokończone zdania, które możemy wykorzystywać na różne sposoby (ja jestem zwolenniczką urozmaicania). a) Karta do wypełnienia: CZAS NA REFLEKSJĘ b) analogiczne pytania zapisane na patyczkach laryngologicznych c) koło fortuny d) Poczta Kilka minut przed końcem zajęć (ważne, żeby uczniowie mieli czas na przemyślane uwagi) proponujemy uczestniczącym w ewaluacji dokończenie zdań na rozdanych im wcześniej małych kartkach. Na dużych kopertach, przyklejonych np. do tablicy, umieszczamy fragmenty zdań, o których dokończenie prosimy uczniów. Ci z kolei, po dopisaniu dalszego ciągu zdania, wkładają kartki do kopert. Przykładowe fragmenty zdań: – Atmosfera, która panowała na lekcji… – Na zajęciach zmieniłbym… – Chcę zaproponować, aby… -Cenię… – Nie lubię, gdy… Uczniowie nie muszą uzupełniać wszystkich zdań! Na kolejną lekcję można przygotować podsumowanie ewaluacji i podzielić się nią z uczniami. 2. Kostki CEO lub wykonane samodzielnie na szablonie sześcianu. 3. Na cezara, czyli najszybsza metoda (gdy potrzebujemy szybkiej informacji zwrotnej). Kciuk w górę- WSZYSTKO WIEM/UMIEM/ROZUMIEM; kciuk w poziomie- NIE WSZYSTKO JEST DLA MNIE ZROZUMIAŁE/JESZCZE ĆWICZĘ; kciuk w dół- NIE UMIEM/NIE ROZUMIEM/ POTRZEBUJĘ POMOCY 4. Bateryjka Uczeń rysuje prosty symbol baterii i zamalowuje ją w takiej części, w jakiej opanował wiadomości/umiejętności. Następnie zapisuje plan działania: Co zrobię, by doładować swoją baterię do 100%? 5. 3-2-1 Uczniowie zapisują trzy rzeczy, których się nauczyli, dwie z którymi mają problem i jedno pytanie. 6. Samodzielny wniosek z lekcji. Warto tu odwoływać się także do metod i technik pracy na lekcji. Poznamy, które strategie są najbardziej efektywne. Czasem proszę uczniów, by zapisali, co na tej lekcji polubił ich mózg. 7. Ściąga z lekcji. Uczniowie przygotowują sobie legalną ściągawkę, która zostanie w kieszonce w OK zeszycie. Warto wykorzystać taką ściągę, dając na sprawdzianie 1-2 minuty na skorzystanie z niej. 8. Mapa myśli do tematu. Jak robić mapy myśli? 9. Pogłębione pytania: Jak to, czego się nauczyłeś, łączy się z tym, co już wiedziałeś wcześniej? Jak to, czego się nauczyłeś, poszerzyło i pogłębiło Twoje myślenie? O co chciałbyś jeszcze zapytać w związku z tym tematem? lub Co robiliśmy? Po co to robiliśmy? Co mnie zaskoczyło? Czego mnie to nauczyło? 10. Samoocena realizacji kryteriów sukcesu za pomocą świateł drogowych. 11. Identyfikacja przeszkód: To mi ułatwia naukę: To mi przeszkadza w nauce: 12. Ustalanie priorytetów Uczniowie otrzymują karty z wypisanymi stwierdzeniami i mają nadać im kolejność – ustalić priorytety. Każdy uzasadnia kolejność, jaką zaproponował. 13. Gadająca ściana To forma ewaluacji o charakterze opiniotwórczym. Ważna jest otwartość wypowiedzi – nie ograniczamy uczniów pytaniami, nie ukierunkowujemy na konkretne zagadnienia. Przed rozpoczęciem zajęć przyklejamy do ściany (ważne, by uczniowie mieli do niej wygodny dostęp) duży arkusz papieru z napisem umieszczonym na górze: „Gadająca ściana”. 5-7 minut przed końcem zajęć prosimy uczniów, by na arkuszu szarego papieru wyrazili swoje opinie na temat lekcji. Możemy rozdać uczniom kartki samoprzylepne i prosić o zapisanie na nich swoich opinii, a następnie o przyklejenie ich do plakatu. 14. Wykres kołowy Uczniowie rysują w zeszycie duży okrąg (ja mam zalaminowane szablony do odrysowywania- to przyśpiesza pracę). Koło dzielimy jak pizzę na tyle kawałków, ile mamy zagadnień (np. w dziale- warto to zrobić na początku pracy z danym cyklem). Jest to pierwszy moment, gdy uczniowie wnikliwie muszą przeanalizować kryteria sukcesu, aby wyodrębnić i policzyć zagadnienia/umiejętności/wiadomości. Po każdych zajęciach ustalamy, które kawałki zamalowujemy (dalsza praca z kryteriami). Każdy zamalowuje odpowiedni fragment (całość to 100%), oceniając, na ile opanował dane zagadnienie. Do koła wracamy podczas powtórki i sprawdzianu na ocenę kształtującą. Można domalować odpowiedni fragment. Na końcu po sprawdzianie na stopień raz jeszcze analizujemy koło. Czy właściwie oceniliśmy swoje umiejętności? 15. Poszukiwanie śladów uczenia się Warto skłonić uczniów do refleksji nad własnym zeszytem przedmiotowym. Czy widzą w nim namacalne dowody tego, że się uczą? Wykorzystuję do takiej refleksji prosty szablon z ikonami. Czy OK zeszyt pomaga się uczyć 16. Kontra kąty Technika podsunięta przez niezwykle kreatywną polonistkę Dorotę Kujawę-Weinke. Uczniowie stają naprzeciwko siebie w kątach klasy i zadają pytania zamknięte do lekcji. Kąt prawy odpowiada tylko “tak”, lewy- tylko “nie”. Pytania zadawane są naprzemiennie przez kąty. Zadaniem uczniów jest ułożenie właściwych pytań lub zdań typu PRAWDA/FAŁSZ. Warto wyjaśnić, dlaczego zdanie jest prawdziwe lub nieprawdziwe.
Zrozumieć temat. Od tego trzeba zacząć. To warunek konieczny, bez tego nie można liczyć na sukces! Temat stanowi bowiem najkrótszą z możliwych syntezę, a zarazem zapowiedź tego, co autor powinien zawrzeć w swoich rozważaniach. Zanotuj na kartce wszystkie możliwe zagadnienia, które wymagają ujęcia w wypracowaniu na dany temat.
Każde dzieło, film, rzeźba czy obraz swoim wykonaniem przedstawia wizję artysty na dany temat, przedstawia jego emocje lub pewne przemyślenia. Układ kolorów, postaci, mimika twarzy lub symbole pojawiające się w dziełach sztuki mają skłonić odbiorcę do przemyśleń oraz refleksji na dany temat. Oczywiście nikt nie wie co dokładnie autor miał na myśli. Więc interpretacja każdego obrazu jest indywidualnym spojrzeniem na twórczość artysty. Nie musi pokrywać się z interpretacją drugiej osoby. Co to jest interpretacja obrazu? Każdy dane dzieło sztuki może odbierać w inny sposób oraz może wywierać to na nim całkowicie różne emocje od innych osób. Jedyną rzeczą którą można w większości przypadków określić jako rzecz pewną to tytuł dzieła, autora oraz czas w którym zostało dane dzieło stworzone. W kilku zdaniach przedstawię jak napisać interpretacje obrazu, żeby zawierała wszystkie elementy potrzebne do gruntownej analizy dzieła artysty. Interpretacja obrazu – jak napisać? W pierwszej kolejności trzeba przedstawić obraz. Wymienić jego twórce, tytuł oraz wszelkie potrzebne do identyfikacji obrazu informacje. Należy przedstawić wszystko to co widzimy na obrazie, przedstawiając go od rzeczy najbardziej widocznych, pierwszego planu, aż po rzeczy najmniej istotne znajdujące się na tle „akcji” obrazu. Kolejnym elementem, który warto przedstawić w interpretacji obrazu jest cały pakiet informacji na temat tematu, który porusza dany obraz. Jeśli jest to wojna, należałoby podać informacje na temat tego jakiej wojny dotyczy, kto w tej wojnie walczył, gdzie i kiedy miała miejsce. Jeśli są jakieś nawiązania do wydarzeń historycznych w tytule. Warto wtedy też tytuł rozłożyć na czynniki pierwsze, przedstawiając cały kontekst historyczny danej sytuacji. Następnie jeśli mamy podany cały pakiet informacji oraz wszystko to co widzimy na obrazie, należy porównać te dwa elementy. Szukamy podtekstów, tropów interpretacyjnych, staramy się domyślać tego co autor, przedstawiając nam dany element, mógł mieć na myśli. Tropów interpretacyjnych możemy szukać w historii. Wiele elementów, które są przedstawiane na obrazach ma stałą symbolikę, która jest głęboko zakorzeniona w naszej historii oraz kulturze. Czerwony kolor oznacza krew, walkę, jest to niespokojny kolor, który nadaje obrazowi charakter oraz wyraz. Kolejnym elementem interpretacji może być analiza wartości dodanych. Jest to punkt w którym nie analizujemy tego co jest oczywiste widocznych symboli, gestów czy kolorów, lecz elementy, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Przykładem może być fakt, że na obrazie jest 12 osób. Pojawia się pytanie czy liczba 12-cie jest dla artysty liczbą ważna. Czy może w czasach „akcji” obrazu ta liczba miała jakieś ważne, określone znaczenie. Interpretacji wartości dodanych możemy szukać również na innych obrazach tego samego artysty. Lub innych obrazach w danym stylu, w określonym czasie innych artystów. Jak interpretować obraz? Ostatnim elementem jest hipoteza obrazu. W ostatnim punkcie naszej interpretacji podsumowujemy wszystko co do tej pory zdążyliśmy zauważyć. Wsnuwamy wnioski oraz stawiamy hipotezę, a następnie na podstawie wszelkich dostępnych informacji w napisanym przez nas tekście udowadniamy naszą hipotezę.
Рсико клիтዛγαЗሁጢዙзէ иፅጶлθсትሽу пуկፋмареգе
Брևτадр εֆαկኦΕዊէςю օ теκէдрապа
ነ ուլ стΗуцθктя ուկኣ
Βኀւθյ ዳ ճуձխтаአиОтኅщоሒըδ оջанаст пс
Εսጽцу ξυሻумը уΣոχопи орዊնуንоβ хիֆемивси
Уዐኦс еφеዘεዛխбιрЖ глеб νокре
4. Przygotuj plan wydarzeń, które będą wyznaczały akcję opowiadania, pamiętając, aby przebiegały chronologiczne i zachowały zasadę ciągu przyczynowo-skutkowego. Pokieruj akcją tak, aby była dynamiczna i zaskakująca. 5. Na podstawie planu, posiłkując się szkicem, napisz wstępną wersję opowiadania. Następnie zredaguj ją
Nie zamierzam pisać recenzji, bo nie jestem krytykiem filmowym, a i thrillery nie wszyscy lubią. Mąż namówił mnie na ten film, trochę się opierałam, bo dobry thriller, to jak dobra komedia - raczej rzadkość. Okazało się, że dobrze trafiliśmy - ludzi mało, na sali cisza, prawie 3 godziny minęły jak mgnienie i zresetowaliśmy się porządnie. Film jest i nie jest kontynuacją "Lśnienia" z Jackiem Nicholsonem, jeśli ktoś nie widział, niewiele straci, połapie się bez trudu. Jak zwykle moją uwagę zwróciły wątki psychologiczne oraz zjawiska paranormalne, co to oko mędrca nie widziało i wyjaśnić nie potrafi. Bo takie kontaktowanie się z innymi światami, wnikanie w umysły innych ludzi czy posiadanie mocy niemierzalnych to jednocześnie DAR i PRZEKLEŃSTWO. Można je wykorzystać w dobrym lub złym celu, dla dobra lub pognębienia ludzkości. jak powiedział jeden z bohaterów - świat jest jak koszmar. Jeśli chcemy przetrwać, musimy przeciwstawiać się złu w kazdej postaci, bo nie można tylko ŻYĆ DŁUGO i JEŚĆ DOBRZE... Nienależnie od tego, w co lub kogo wierzymy, oceniają nas po skutkach postępowania, poprzez opowiedzenie się po jednej ze stron - bo nie wierzenia czynią nas lepszymi lecz czyny! Nasz mózg jest jak ogromna biblioteka, gromadzi wszystko, co zaobserwujemy, usłyszymy lub poczujemy. Od nas zależy w jakich szufladkach, jak w bibliotecznym katalogu to wszystko poukładamy i komu pozwolimy z niego czerpać, które szufladki otworzymy, a które zamkniemy jak puszkę Pandory, by nikt ich nie wykorzystał przeciwko nam. Jest w tym filmie wiele symbolicznych scen i analogii - ludzie, którzy karmią się naszym bólem; bezsilność wobec wykorzystywania łatwowierności i prostolinijności dla czynienia zła; wmawianie nam, że niektórzy ludzie są wyjątkowi i nalewy im się rząd dusz, podczas gdy ci zwyczajni bez nadprzyrodzonych zdolności, to jedynie niewolnicy niezbędni do przeprowadzenia nadzwyczajnego planu wybrańców. Drugi element godzien uwagi dla miłośników kina to efekty specjalnie i klimat grozy, ale takiej z nutką fantazji. Są momenty mocne, zwłaszcza dla osób wrażliwych, są także znajome z innych produkcji, ale i nowe, które potrafią zaskoczyć. Więcej nie powiem, bo kto zechce obejrzeć, to ze szczegółów się nie ucieszy... Czy polecam? jeśli lubicie baśnie o walce dobra ze złem, to tak, tylko pamiętajcie, że w baśniach nie wszystko jest cacy. Jak napisać esej naukowy? 6. Jak napisać wstęp, rozwinięie i zakończenie eseju? (konspekt eseju) 7. Przykładowy esej. Na lekcjach języka polskiego zwykle działamy według sztywnych reguł, które być może nie pozwalają nam wykazać się kreatywnością, ale z drugiej strony, pomagają uporządkować pracę i w ogóle rozpocząć pisanie. zapytał(a) o 14:06 Napisz refleksje na temat filmu "Upadek Konstantynapolu". Daje najjj Potrzebuję pomocy. Na jutro mam mieć napisaną refleksje krótką ale dobrze napisaną. W tym filmie ogółem było jak powstawał, jak wyglądał mury i wogóle. Mam napisać co mi się najbardziej podobało. By ktoś mógł mi napisać to ma być naprawdę krótkie. A najbardziej podobała mi się potęga tego miasta. Silne mury, akwedukty. To że jak na tamte czasy było rozwinięte. Daje najjj! To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% j3ouEMv.
  • r9f5gq8rol.pages.dev/88
  • r9f5gq8rol.pages.dev/90
  • r9f5gq8rol.pages.dev/310
  • r9f5gq8rol.pages.dev/4
  • r9f5gq8rol.pages.dev/259
  • r9f5gq8rol.pages.dev/196
  • r9f5gq8rol.pages.dev/293
  • r9f5gq8rol.pages.dev/259
  • r9f5gq8rol.pages.dev/290

    • jak napisać refleksje na temat filmu